Wekelijks, zo niet dagelijks is het in het nieuws, op TV, in de krant of horen we erover in gesprekken, klimaatverandering. Nu al is er sprake van snelle en grote veranderingen in het weer- en klimaatbeeld op veel plekken in de wereld, met grote rampen tot gevolg. Onbegrijpelijk is het dat er zo weinig daadwerkelijk wordt ondernomen om het tij te keren en de schade te beperken (voor zover dit nog mogelijk is). Vliegverkeer, scheepvaart, overig transport en landbouw zijn zoals bekend grote zo niet bepalende factoren in de uitstoot van broeikasgassen en daarmee van de opwarming van onze planeet. Natuurlijk kunnen we niet ineens zonder dit alles, maar er is weinig zichtbare verandering aanstaande. Het veel besproken klimaatakkoord van Parijs laat zelfs de grootste boosdoeners (het luchtverkeer en scheepvaart) volledig buiten beschouwing. Wat voor zin heeft dan zo’n akkoord zou je zeggen. Mij geeft het in ieder geval de indruk dat we het leefbaar houden van de aarde voor onze kinderen en kleinkinderen zelf zullen moeten aanpakken en niet moeten wachten op de daadkracht van onze overheden. Zij hebben schijnbaar nog belangrijker zaken aan hun hoofd dan het leefbaar houden van de aarde, al vraag ik me wel af : “Welke dan?”.
We zullen het dus echt zelf moeten doen.
Onbegrijpelijk dat we een regering hebben die besloten heeft naast Schiphol, nu ook Lelystad nog te gaan gebruiken voor (nog meer) vakantieverkeer. Voor mij voelt vliegen door de enorme belasting voor het klimaat in ieder geval steeds minder goed. Uiteraard staat het mensen vrij het vliegtuig te pakken, wanneer ze dat willen, maar de overheid zou regulerend (lees remmend) moeten optreden om de uitstoot van het vliegverkeer terug te dringen.
Ik ben niet naïef! Nee ook ik kan de wereld niet veranderen, maar wat ik wel kan is te proberen een goed voorbeeld te geven.
Dat doe ik door:
- Niet meer te vliegen,
- Geen vlees meer te eten en vis met mate,
- Zo weinig mogelijk te reizen met de auto en zoveel mogelijk met de fiets.
en heel eerlijk, er is weinig zo prettig dan jezelf in te spannen om van A naar B te komen. Misschien zijn er mensen die zeggen: “Ja, jij hebt makkelijk praten want jij hoeft niet naar je werk”. Dat, beste mensen is ook geen excuus, zo bewijst o.a. Rob Ruitenberg, die dagelijks een uur heen en terug fietst van woon- naar werkplek om de files te ontwijken.
En als je toch ècht de auto nodig hebt voor je woon-werkverkeer is er nog heel veel mogelijk wat je wel kunt doen voor het milieu, zoals bijvoorbeeld met de fiets in plaats van de auto naar de sportschool te gaan.
Zelf ga ik niet naar de sportschool, want mijn fiets is mijn rijdende sportschool. Dat mes snijdt van vier kanten:
- ik beweeg onder het reizen,
- ik reis zonder fossiele brandstoffen te verbruiken,
- ik bespaar de kosten voor de sportschool,
- ik ben lekker buiten.
Met mijn prachtige QuattroVelo maak ik lange tochten, zomer en winter in hitte en kou, bij regen en wind en ik vind het heerlijk me zo te verplaatsen.
Dit gezegd hebbend, lag begin januari mijn mooie QV in een gladde bocht plotseling op de kant met een fikse schade. Dat deed even pijn (ruim 800€). Gelukkig was hij hiervoor verzekerd en is de Velomobiel in Dronten door zeer deskundige handen netjes gerepareerd.
Sinds oktober vorig jaar rijd ik eens per maand een tochtje met de mannen van LOL in Zutphen. Toen ik daar binnenkwam dacht ik met mijn QV over ‘voldoende fietsvoertuig’ te beschikken om mee te kunnen in de ritten en de discussies. Ik keek me de ogen uit, want sommigen daar hebben niet één, niet twee, maar zelfs drie of vier ligfietsen, Velomobielen, roeifietsen, tweewiel ligfietsen en trikes. Je kunt het zo gek niet bedenken of het rijdt daar. En …. al rijdend ga je nadenken, want voor een boodschap in het dorp, neem je niet zo snel de Velomobiel, opvouwen en meenemen in auto of trein, lukt natuurlijk ook niet en dus begon het te kriebelen en startte het denken over een tweede ligfiets.
Want zoals één van mijn spreuken luidt: “Als je eenmaal bent gaan liggen, kom je niet meer rechtop”.
(Om misverstanden te voorkomen: deze spreuk gaat enkel en alleen over liggen en rechtop zitten op de fiets en heeft alles te maken met het comfort van ligfietsen.)
het is zó 👍 in mijn veló 
Wel Tonnie, dan zijn we het over een heleboel zaken aardig eens! Niet dat ik de verwachting heb het tij te kunnen keren, daar voor zijn we al te ver heen. En sinds een paar jaar zijn we zelf met die gekte gaan meedoen, door eens per jaar naar het zuiden te vliegen in de winter…………Foei!
En houtstoken doen we ook al jaren………Foei!
En omdat een mens een alleseter is laat ik vlees ook niet staan, maar eet het ook niet overmatig. Een liefhebber van “sappige biefstukken” ben ik toch al nooit geweest, een kippetje vindt ik ook prima!
Voor woon-werk verkeer neem ik ook bij voorkeur de QV, de auto is echt de laatste keuze, als het echt niet anders kan…………En zo leg ik meestal tussen de 12 en 15 K kilometers fietsend af jaarlijks………
Aan de andere kant moet ik ook erkennen dat we voor ons plezier wel regelmatig met onze camper door Noorwegen rijden, dat zijn in principe ook onnodige verplaatsingen…………….Foei!
Tja, mensen zijn nu eenmaal verschillend, er zijn er ook genoeg in onze buurt die voor een verplaatsing van 500 meter een auto nodig menen te hebben, en die dan al een kwartier tevoren starten als het vriest, anders is het ding zo koud om in te zitten………
Groeten, Adri.
LikeGeliked door 1 persoon
Ach Adri, het kan natuurlijk altijd beter en ik heb in mijn leven ook veel ‘gezondigd’ middels vliegreizen, eindeloze autoritten, sappige biefstukken etc etc. Beter laat dan nooit zeg ik maar en wat ‘het redden van onze aardkloot’ betreft hou ik me vast aan de gedachte dat er al veel problemen zijn opgelost die onoplosbaar leken …. hoewel deze me echt onoplosbaar lijkt. Maar deze argumentatie lijkt natuurlijk erg op “ik weet ‘t niet, dus zal niemand ‘t wel weten”.
Het probleem laat me moeilijk los en dat frustreert wel 🤨.
LikeLike